Skllavopronarët po mbesin pa robër.
Nuk ka tregtar që nuk i ka eksploatuar punëtorët.
I kanë shfrytëzuar për bukë goje, pa mëshirë dhe me lejen e pushtetit.
Prandaj, po u mbetet pasuria shkret.
Qindra punëtorë kanë vdekur në vendin e punës, pronarët e bizneseve nuk kanë qenë në gjendje një kapuç t’ua blejnë ta mbrojnë kokën.
Sot, në një dyqan të njohur, i pashë tre fëmijë vajza nën moshën 15 vjeçare që ishin punësuar.
E Albin Kurti merret me probleme planetare.
I tregon Amerikës se çfarë duhet t’i bëj Rusisë, e nuk di çfarë të bëj me çiften e Gërvallës, e cila e shfrytëzon pozitën e ministres për hakmarrje personale.
Gërvala është e vonuar, i ka mbetur rremi i vjetër i urrejtjes së organizuar ndaj UÇK-së, nëpër klubet e diskotekat e Gjermanisë.
Albin Kurti na ka prishur mes vete, na ka armiqësuar, na ka varfëruar – ama nuk e ka ditur se çmimin e paguan Ai.
Na ka lënë pa çdo gjë – përveç pa tekst.
Prandaj, po bie.
Po bie, pa pasur nevojë për armik tjetër, veç vetes.
Ta përkrahësh sot Albin Kurtin do të thotë të jesh adhurues i rrenave, i fukarallëkut, i mashtrimit, i ekzodit, i dëshpërimit dhe i mjerimit!
P.S. Nuk shkon kështu.
…mirë nëse Glauku e ka kuptuar!
