Gërrnaçi është ‘kusia’
Gërrnaç nga arumanishtja (vllehët) do të thotë:
‘Kusi prej bakri’.
Kusia (siç dihet me fjalor) është ‘enë e rrumbullakët dhe e thellë, zakonisht prej bakri, me një dorezë si të kovës, që përdoret për të ngrohur ujë, për të mjelë bagëtinë, për të zier gjellë, rroba etj.
‘Bytha e kusisë’ i thua dikujt kur e shan.
‘S’ka gjë në kusi’, thua për dikë që është shumë i varfër.
Lepuri në mal e Kusia në zjarr (dihet në cilat raste e thua).
Shprehja ‘gërrnaç’ te shqiptarët gjithmonë
ngatërrohet me shprehjen ‘gërrxho’ që do të thotë ‘plak i rrjedhur’.
Psikopati në fjalë (që as nuk kërkon falje as nuk ndjehet keq së paku prej fëmijëve të mërgimtarëve),
duke kujtuar se po Ju fyen duke ju quajtur ‘gërrnaça’ (sipas tij ‘njerëz komplet të dështuar’), ka përfunduar ‘i zier’ si teshë e palarë në kusitë tuaja prej bakri.
Edhe Statuja e Lirisë është e krijuar prej bakri,
edhe kuzhinierët më të mirë i përdorin enët prej bakri në gatim, sepse bakri përçon nxehtësi pesë herë më shumë se hekuri dhe madje njëzet herë më mirë se çeliku.
Prandaj, rrallë kush soset pa nevojë e digjet duke Valuar.
Dhe varet në fjalët e veta, pa e thënë fjalën e fundit.
Fal e mos harro.
Mbaja mend emrin, për jetë e mot.
P.S. Autorja është gjuhëtare dhe mbledhëse e flaktë e fjalëve të harruara.
Ndërsa ky shpjegim i shprehjes ‘gërrnaç’ u bë me kërkesën e qindra lexuesve.
