Në praktikën klinike, është më e dobishme ta kuptojmë meteopatinë si “modulator të simptomave”, pra një faktor që ndryshon intensitetin e dhimbjes ekzistuese, e jo si një sëmundje të veçantë.
Ajo nuk krijon dhimbje nga asgjëja, por mund ta përforcojë ndjesinë që tashmë ekziston.
Pse ndryshimi i motit shkakton dhimbje?
Presioni atmosferik është “fajtori” më i zakonshëm. Kur ai bie ndjeshëm, indet e buta, si tendinat, bursat apo kapsulat e nyjeve, mund të zgjerohet lehtë, duke shtuar presionin mbi receptorët e dhimbjes. E ftohta shkakton ngushtim të enëve të gjakut, duke ulur furnizimin me oksigjen dhe lëndë ushqyese në inde, gjë që shton ndjesinë e ngurtësisë.
Nëse ajri është edhe i lagësht, ndjesia e “rëndesës” në gjymtyrë bëhet më e theksuar, veçanërisht te personat me osteoartrit.
Shumë studime gjejnë lidhje mes rritjes së lagështisë dhe presionit të lartë me dhimbjen më të fortë, ndërsa temperaturat e ulëta lidhen me më shumë shqetësime. Sidoqoftë, efektet janë individuale dhe të moderuara në mesatare.
Edhe viskoziteti i lëngut sinovial dhe elasticiteti i fascies ndryshojnë me temperaturën, duke ndikuar në ndjesinë e “bllokimit” të nyjeve.
Po aq e rëndësishme është edhe “klima e brendshme”: ajri i thatë dhe i nxehtë në ambiente të mbyllura shpesh shton ndjesinë e ngurtësisë, ndaj ajrosja dhe lagështimi i ajrit mund të ndihmojnë.
Ndikimi i motit në sistemin nervor
Moti i ftohtë ul pragun e ndjeshmërisë ndaj dhimbjes, ndërsa muskujt kontraktohen për të ruajtur nxehtësinë, duke rritur tonusin muskulor dhe presionin mbi nyje.
Nuk është e pazakontë që dhimbjet të shtohen pas ekspozimit ndaj erës dhe lagështisë, ose pas qëndrimit të gjatë pa lëvizje në ambiente të ftohta. Për këtë arsye, është e rëndësishme që secili të vëzhgojë reagimet e veta dhe të përshtasë rutinën sipas tyre.
Dhimbjet në pjesën e poshtme të shpinës janë ndër arsyet më të shpeshta për vizita te mjeku.
Moti i ftohtë dhe i lagësht rrit spazmën muskulore rreth shtyllës kurrizore, duke krijuar ndjesinë e “bllokimit” apo pamundësinë për t’u përkulur.