Të ngecësh në një kolonë të gjatë trafiku është ndoshta një nga ato përvojat që, në dukje të vogla, mund të testojnë kufijtë e durimit tonë. Të gjithë e kemi përjetuar: orë e ngarkuar, rrugë e mbushur, sinjale që nuk mbarojnë kurrë dhe ndonjë klaxon që të ngjitet në tru. Por çka ndodh nëse këtë kohë të padëshiruar e kthejmë në një mundësi të vogël për veten?
Sepse, në fund të fundit, gjithçka varet nga si i qasemi situatave. Edhe një kolonë – po, edhe ajo! – mund të jetë një ftesë për pak reflektim, pak relaks dhe një frymëmarrje më ndryshe.
1. Podcast-et – biseda që të ndriçojnë ditën
Ndërkohë që veturat rreshtohen si domino, ti mund të zgjedhësh të futesh në një botë krejt tjetër. Podcast-e me tema motivuese, histori suksesi, humor apo edhe mister. Zëri i dikujt tjetër që të flet për jetën mund të jetë gjithçka që ke nevojë për të mos u marrë me nervat.
2. Muzika – banda jote personale
Kolona s’është gjë tjetër veçse një koncert i vogël i improvizuar në kabinën tënde. Zgjidh listën e preferuar, këndo me zë (edhe nëse nuk ia del mirë), dhe lëre veten të lirë. Ndonjëherë mjafton një refren për ta kthyer stresin në buzëqeshje.
3. Ushtrime të lehta të frymëmarrjes
Në vend që të mbash timonin me grusht, provo të relaksohesh. Frymë thellë. Liro shpatullat. Çdo nxjerrje fryme është një lëshim i tensionit që ndoshta as s’e dije që e mbaje. Kjo nuk është vetëm për trupin, por edhe për mendjen.
4. Idetë që presin të shkruhen
Ndonjë mendim që s’ka marrë kurrë formë? Një ide për projekt? Një ëndërr që s’e ke hedhur në letër? Kjo është koha për t’i hedhur disa shënime zanore në telefon, pa ndalesë, pa autocensurë.
5. Vëzhgo pak më ndryshe
Në vend që të shohësh sa makina janë përpara, provo të shohësh njerëzit nëpër vetura. Dikush mund të jetë duke qeshur, dikush tjetër i mërzitur, dikush mund të ketë të njëjtën fytyrë si ti në atë çast. Kjo është një botë në lëvizje, edhe kur duket e ngujuar.
Sepse në fund të ditës, kolona nuk është fundi i botës. Ajo është një ndalesë e padëshiruar, por ndoshta e domosdoshme, për të na kujtuar se sa vlen të mbetemi të butë, të duruar, e pse jo – edhe pak sportivë në përballje me rrëmujën e përditshme.
Nuk zgjedhim gjithmonë ku ngecim – por zgjedhim gjithmonë si e kalojmë.
